احکام تأسیسی
احکام تأسیسی یا ابتدایی، در مقابل احکام امضائی، آن دسته از احکامی است که برای نخستین بار و بدون آنکه سابقهای پیش از اسلام داشته باشد در شریعت اسلامی جعل شده است. تأسیس از ریشه «اسس» به معنای بنیان نهادن است.
درباره حکم تأسیسی و حکم امضایی بحث روشنی در منابع فقهی وجود ندارد و این دو عنوان با بیان مصداقهایی شناخته میشوند. بسیاری از احکام پنجگانه تکلیفی همچون نماز، روزه و ارث و نیز احکام کیفری، همچون قطع انگشتان دست دزد از جمله احکام تأسیسی به حساب میآیند.
پانویس
- ↑ حداد عادل، دانشنامه جهان اسلام، ۱۳۸۸ش، ج ۶، ص۲۸۶.
- ↑ جمعی از محققان، فرهنگنامه اصول فقه، ۱۳۸۹ش، ج۱، ص۱۰۴؛ محقق داماد یزدی، قواعد فقه، ۱۴۰۶ق، ج۱، ص۶.
- ↑ ابن منظور، لسان العرب، دارالفکر، ج۶، ص۶.
- ↑ مکارم شیرازی، دائرة المعارف فقه مقارن،۱۴۲۷ق، ج۱، ص۵۶۱.
- ↑ هاشمی شاهرودی، فرهنگ فقه فارسی، موسسه دائرة المعارف الفقه الاسلامی، ج۳، ص۳۵۴.
جستارهای وابسته
احکام امضایی
منابع
- ابن منظور، محمد بن مکرم، لسان العرب، بیروت، دارالفکر، بیتا.
- حداد عادل، غلامعلی، دانشنامه جهان اسلام، تهران، موسسه دایرةالمعارف اسلامی، ۱۳۸۸ش.
- جمعی از محققان، فرهنگنامه اصول فقه، قم، پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، ۱۳۸۹ش.
- محقق داماد یزدی، سید مصطفی، قواعد فقه، تهران، مرکز نشر علوم اسلامی، ۱۴۰۶ق.
- مکارم شیرازی، ناصر، دائرة المعارف فقه مقارن، قم، مدرسه الامام علی بن ابی طالب(ع)، ۱۴۲۷ق.
- هاشمی شاهرودی، سیدمحمود، فرهنگ فقه فارسی، قم، موسسه دائرة المعارف الفقه الاسلامی، بیتا.
رده: